wtorek, 6 marca 2012

Cypriam Kamil Norwid


Bogowie i człowiek 
 
Dziś autorowie są jak Bóg:
Dość jest, że tchną, wnet arcydzieło wstawa;
W skrzydlaty lot posuwa ciężki pług -
Trud jest jakoby zabawa!

Nie samo już słońce rzuca cień
Wawrzynów - skłania je i wiatr życzliwy,
Dwadzieścia lat sławy za jeden dzień
Dając - za jeden dzień szczęśliwy!

I od Wirgiliusza kształtnych pień
Zalatują jeszcze ludzkie natchnienia...
On! dwadzieścia lat pracy dał za jeden dzień -
Za jeden dzień stworzenia!
 
Sen
 
Miałem sen, nie wiem, o ile bezsenny? 
Na placu bitwy dwóch ludzi leżało, 
Każdy w postawie martwej, lecz odmiennej: 
Ten, co od wschodu, w ziemie wpoił ciało, 
Lecz twarz ku niebu mając odwróconą, 
Kiedy nań patrzył, wciąż ci się zdawało, 
Że żyła... tylko była wyprzedzoną 
Przez siebie samą... i tak wciąż był bladszy 
On mąż, obliczem całym w niebo wryty, 
Jak gdy się człowiek za-kocha, za-patrzy 
I za-przepaści się w coś... w twarz kobiety, 
W myśl, w niedościgłość jaką, w koniec wieczny, 
W rzecz, co gwiazd tyle ma, ile łuk mleczny! 
- Ten mąż plecami w ziemie się zapadał, 
Gdy pierś i czoło w niebo promieniły; 
I zdało ci się, że niebo spowiadał 
Albo rozgrzeszyć ziemi nie miał siły, 
Albo z obiema przestworami temi 
Walczył...aż rękę wzniósłszy do drugiego, 
Ku zachodowi placu leżącego, 
Ostatnim głosu tchem zawołał: \\" Ziemi ! \\" 

Człek od zachodu w innej legł postawie: 
On skroń zwróconą miał ku młodej trawie, 
Co rozściela się pod jego rany 
Jakoby księga w aksamit oprawna, 
I był jak człowiek w pismo zaczytany 
Treści, co na wskroś wielka lub zabawna... 
- W sposób, iż atom śledząc po atomie, 
Coraz mniej jego widziałeś oblicze. 
Jeśli to Dante był, to niebo w tomie 
Książki - a w mózgu swym miał Beatriczę, 
Za-przepaszczając się coraz głębiej 
Tak... że aż zadrżał on - czy pod nim gleba - 
I tchnieniem, które śmierć na ustach ziębi, 
Krzyknął ku temu, co na wschodzie: \\" Nieba\\" 

Moja piosenka 

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów Nieba....
Tęskno mi, Panie...

Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą...
Tęskno mi, Panie...

Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie,
"Bądź pochwalony!"
Tęskno mi, Panie...

Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,
Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie,
Równie niewinnej...
Tęskno mi, Panie...

Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,
Do tych, co mają tak za tak - nie za nie,
Bez światło-cienia...
Tęskno mi, Panie...

Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi?
I tak być musi, choć się tak nie stanie
Przyjaźni mojej...
Tęskno mi, Panie...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz